top of page

72 ωρεσ στο βελιγραδι, το παρισι των βαλκανιων.

Το Βελιγράδι ήταν ένας προορισμός που είχα βάλει στην λίστα μου τα τελευταία δύο χρόνια. Ήθελα πολύ να έρθω σε επαφή με την κουλτούρα των Βαλκανίων, κάτι με έλκει προς αυτήν.

Η εμπειρία αυτού του ταξιδιού ήταν από τις πιο όμορφες που έχω καταγράψει στο ημερολόγιο μου. Με μάγεψε από κάθε άποψη ζώντας υπέροχες στιγμές καλοπέρασης.


Πετάξαμε με την απευθείας πτήση της Air Serbia από θεσσαλονίκη προς Βείγράδι. Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε ήταν το Bohemian Garni Hotel.. Το ξενοδοχείο βρίσκεται σε έναν πανέμορφο vintage δρόμο της Skadarlija η οποία είναι μια πολύ αρτίστικη ζωντανή Bohemian περιοχή του Βελιγραδίου. Οι ντόπιοι την παρομοιάζουν με την Μοντμάρτη του Παρισιού. Η περιοχή αυτή ανήκει στην παλιά πόλη του Βελιγραδίου και συντηρεί μέχρι και σήμερα την ατμόσφαιρα της παραδοσιακής τοπικής αρχιτεκτονικής.



Το πρώτο βράδυ κοιμηθήκαμε νωρίς αφού πρώτα φάγαμε στο Homa Bistrot μια brasserie με πολύ ωραίο φαγητό και μενού που ταιριάζει σε όλα τα γούστα. Βρίσκεται στην περιοχή του Vracar, και θεωρείται ένα hotspot για τους ντόπιους αλλά και για τους τουρίστες. Εδώ μπορεί κανείς να γευτεί παραδοσιακά Σέρβικα πιάτα αλλά με ένα μοντέρνο twist.



ΗΜΕΡΑ 1η

Ξεκινήσαμε την πρώτη μας μέρα στο Βελιγράδι με ένα πρωινό στo Manufaktura.



Μετά το πρωινό πήγαμε στο Kalemegdan Fortress and Park, το πιο πολυσύχναστο τουριστικό μνημείο του Βελιγραδίου στη συμβολή των ποταμών Σάβα και Δούναβη. Το φρούριο είναι πολύ μεγάλο και έχει ανάμεσa στα τείχη του, ένα μεγάλο πάρκο, μικρές εκκλησίες και το άγαλμα του Victor. .Έχει μια καταπληκτική ταράτσα στην οποία λειτουργεί ένα καφέ, όπου μπορείς να απολαύσεις μαγική θέα προς τους δύο ποταμούς.





Αφήνοντας το πάρκο του Kalemegdan περπατήσαμε προς το σπίτι της Πριγκίπiσσας Ljubica, The residence of Princess Ljubica. Η επίσκεψη στο Konak, στην οικία της Πριγκίπισσας Ljubica, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποκτήσεις την εμπειρία της ζωής του 19ου αιώνα στο Βελιγράδι, όταν η καθημερινή ζωή είχε έντονες επιρροές από τα Τούρκικα και Ανατολίτικα στοιχεία.

Η αρχιτεκτονική, η διακόσμηση και τα έθιμα είχαν ένα έντονο ανατολίτικο γούστο, αποδεικνύοντας ότι το Βελιγράδι κατείχε πάντα μια θέση στο σταυροδρόμι των διαφορετικών κουλτούρων και επιρροών.



Στη συνέχεια περπατήσαμε και ήπιαμε ένα καφέ στον πολυσύχναστο πεζόδρομο της Kneza Mihaila, όπου είναι όλα τα μαγαζιά.



Αφήνοντας πίσω μας το κέντρο, κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή του Vracar και χωθήκαμε μέσα στο Kalenic Farmer's Market, μια υπαίθρια αγορά, κάτι σαν τις δικές μας λαικές. Εκεί θα βρεις λαχανικά, φρούτα, λουλούδια αλλά και vintage κιλίμια από το Pirot μια περιοχή του νότου της Σερβίας η οποία φημίζεται για τα κιλίμια της.



Κοντά στην αγορά του Kalenic Farmer's Market, βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Σάββα, μια από τις μεγαλύτερες ορθόδοξες εκκλησίες που υπάρχουν στον κόσμο και η μεγαλύτερη του Βελιγραδίου. Πλησιάζοντας την με τα πόδια εντυπωσιάζεσαι από τον όγκο της και την αρχιτεκτονική της, η οποία είναι Βυζαντινή και εμπνευσμένη από την Αγία Σοφία της Κωσταντινούπολης.



Μετά από ώρες περπατήματος αποφασίσαμε ότι το μόνο για το οποίο είχαμε αντοχή ήταν να μπούμε σε ένα από αυτά τα καραβάκια που σε πάνε βόλτα στον Δούναβη και στον Σάββα.

Διαλέξαμε την εταιρία Kej Jahting , απολαύσαμε μια κρουαζιέρα στους ποταμούς Δόυναβη και Σάββα.



Αν και τουριστικό, ήταν πολύ ωραίο γιατί βλέπεις εικόνες που δεν μπορείς να δεις από καμία άλλη πλευρά της πόλης. Το ηχογραφημένο tourguide είχε πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες που άκουγες ενώ έπινες το καφεδάκι σου.

Tip:Διάλεξε να κάνεις την κρουαζιέρα απογευματινή ώρα για να πετύχεις το ηλιοβασίλεμα εν πλω!



Το τέλος της πρώτης μέρας, μας βρήκε να τρώμε στο Ambar Restaurant, στην περιοχή του Beton Hala. Οι παλιές αποθήκες του λιμανιού, μετατράπηκαν σε στυλάτα εστιατόρια και bar. Μπορείς να απολαύσεις το βραδυνό σου με θέα τον Σάββα ποταμό.



ΗΜΕΡΑ 2η

Είχα διαβάσει πολλά για αυτό το cake shop και το είχα βάλει στην λίστα μου.

Έτσι για το πρωινό της δεύτερης μέρας πήγαμε στο Mandarina Cake Shop.



Υπέροχα cakes, λαχταριστές σοκολάτες και εντυπωσιακά γλυκά. Δεν έχω πολλά άλλα να πω γιατί απλά μασουλούσα!



Για το πρόγραμμα της δεύτερης μέρας είχαμε κλείσει ένα gyided tour από το Still in Belgrade.

Είχα ξεχωρίσει το site τους, είναι πολύ εντυπωσιακό κατά την γνώμη μου, και από όλα τα tours που είχαν διάλεξα το Hipster Walking Tour, με ξεναγό την υπέροχη Dragana Kostica, ιδιοκτήτρια του site.


Είναι πολύ σημαντικό να παίρνεις την πληροφόρηση για αυτά που βλέπεις από κάποιον ντόπιο που σου δίνει την ευκαιρία να δεις και να ακούσεις για μέρη που από μόνος σου δεν θα είχες την δυνατότητα να βρεις. Το tour με την Dragana ήταν από τα πιο ωραία που έχω κάνει ποτέ.

Ξεκινήσαμε από την περιοχή της Konsancivec Venac, με μια στάση στο σπίτι του Mihailo Petrovic, γνωστό και ως Mika Alas's House, ένα σπίτι ιστορικής σημασίας, στο οποίο έζησε, δούλεψε και πέθανε ο γνωστός μαθηματικός και επιστήμονας Mihailo Petrovic. Λέγεται μάλιστα ότι κατά την διάρκεια του 1900, υπήρχε η έκφραση: "Η μισή επιστήμη όλης της Σερβίας κατοικεί στην 22 Konsancivec Venac",



Είδαμε πολλά graffiti τα οποία έχουν παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην ιστορία της πόλης.

Το Βελιγράδι έχει μια μεγάλη συλλογή από graffiti τα οποία έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να σε εντυπωσιάζουν, είτε γιατί είναι πολύ όμορφα και δημιουργικά, είτε γιατί έχουν ένα κοινωνικό και πολιτικό μύνημα να διηγηθούν, είτε για να κρατήσουν ζωντανή μια μνήμη που δεν θέλουν να ξεχαστεί.







Στη συνέχεια του tour μας, πήγαμε στην περιοχή του Dorcol, ένα από τα παλαιότερα σημεία της πόλης. Κατά την Οθωμανική περίοδο το Dorcol ήταν ένα πολυσύχναστο εμπορικό κέντρο, του οποίου το όνομα κατάγεται από την λέξη Dort Yol που στα Τούρκικα σημαίνει σταυροδρόμι.

Αυτή η περιοχή φιλοξενούσε την Εβραική κοινότητα της πόλης μέχρι το δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, η οποία κατά ένα μεγάλο μέρος ήταν Σεφραδίτες που είχαν έρθει από την Ισπανία.





Κατηφορίζοντας προς Savamala, κάναμε ένα coffee break στο Basta Jazz Bar, ένα κουκλίστικο καφέ με εξωτερική αυλή και ένα bar στο εσωτερικό του οποίου εκθέτουν νέοι καλλιτέχνες και γραφίστες.






Επόμενη στάση της ξενάγησης μας με την Dragana, ήταν η Savamala, που ήταν παλαιότερα το βιομηχανικό κέντρο της πόλης και σήμερα αποτελείται από εντυπωσιακά ιστορικά κτίρια και σπίτια, εστιατόρια και trendy hipbars, γκαλερί και στενά παλκόστρωτα σοκάκια.. Στην περιοχή αυτή βρίσκεται το πιο εντυπωσιακό κτίριο που είδα στο Βελιγράδι.



Ανήκε κάποτε σε τράπεζα και σήμερα στεγάζει την έδρα γραφείων μιας Αραβικής κατασκευαστικής εταιρίας η οποία έχει αναλάβει την ανοικοδόμηση της όχθης του ποταμού Σάββα.

Είναι ανοιχτό το κτίριο στο κοινό, αν κάνεις ότι ενδιαφέρεσαι για να δεις τις μακέτες του μεγάλου αυτού έργου, μπορείς να περιπλανηθείς στο κτίριο και να πάρεις μια γεύση από την αίγλη του. Η σκάλα του είναι ένα γλυπτό από μόνη της.



Στη συνέχεια του περιπάτου μας μπήκαμε στο KC Grad Kulturni Centar Grad , ένα μέρος βγαλμένο από ταινία του Tarrantino. Εκεί είναι να πάρεις το βιβλίο σου και να κάτσεις με τις ώρες να "χαθείς" μέσα στο σκηνικό του χώρου. Αν είναι καλός ο καιρός έχει και μια απίθανη αυλή.




Γυρνώντας προς το κέντρο η Dragana θέλησε να μας κεράσει μια τοπική σπεσιαλιτέ. Μας πήγε σε ένα μικρό μαγαζάκι το Ferdinand Knedle στο οποίο φτιάχνουν σνακ από πατάτα, είναι σαν ένα μπαλάκι με αλμυρή ή γλυκειά γέμιση. Εμείς δοκιμάσαμε το αλμυρό με τυριά και προσούτο, ήταν μούρλια και το γλυκό με γέμιση μαρμελάδα βερύκοκο.



Το τέλος του Hipster Walking Tour μας βρήκε στο Belgrade's Old Brewery District στην Centinjska Street 15. στην Skadarlija. Εκεί βρίσκεται το παλιό και τεράστιο κτίριο που κάποτε στέγαζε την μεγαλύτερη ζυθοποιία του Βελιγραδίου, την BIP Brewery με ιδιοκτήτη τον βιομήχανο Dorde Vajifert. Κάποτε, όταν ξεκίνησε η παραγωγή το 1963, ανάμεσα στους τοίχους αυτούς παράγονταν η μεγαλύτερη μπύρα του Βελιγραδίου και τότε είχε μια όψη εργοστασίου η όλη τριγύρω περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο κομμάτι του εργοστασίου έχει παραμείνει ως είχε αλλά έχει μετατραπεί σε μια από τις πιο έντονα new party district του Βελιγραδίου με μέρη του εργοστασίου να φιλοξενούν hip bars και clubs στα οποία γίνονται συναυλίες. Είναι πολύ χαρακτηριστικό του Βελιγραδίου να μετατρέπονται παλιά κτίρια σε πολυσύχναστα party spots, χωρίς το τέλειο φινίρισμα του δυτικού πολιτισμού και χωρίς να δείχνουν όλα φτιαγμένα τέλεια. Εδώ οι ρωγμές και η υγρασία στους τοίχους μαζί με τα graffiti αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του lifestyle του Βελιγραδίου.



Και μετά από μια τόσο γεμάτη μέρα, έφτασε το βραδάκι όπου μας βρήκε στο Smokvica., το οποίο σημαίνει μικρό σύκο από την μεγάλη συκιά που υπάρχει στο εστιατόριο. Στεγάζεται σε ένα τυπικό παλαιό κτίριο του περασμένου αιώνα.



Το φαγητό, Mediterranean Cuisine, ήταν πολύ καλό και το service επίσης. Το εσωτερικό του είναι πολύ όμορφα φτιαγμένο, ειδικά στον επάνω όροφο, αλλά αν ο καιρός το επιτρέπει προτίμησε την αυλή του, έχει έναν πολύ ιδιάιτερο εξωτερικό χώρο και κήπο. Εκεί μάλιστα σερβίρει και πρωινό.


ΗΜΕΡΑ 3η

Για το πρωινό της τρίτης μας μέρας διαλέξαμε το Koffein. Φάγαμε ένα απλό αλλά ωραίο πρωινό.



Συναντήσαμε τον Vladimir Martinovic, τον ξεναγό μας για την ημέρα. Ο Vladimir είναι ιδιοκτήτης του Belgrade Bike Central, με τον οποίο είχαμε κλείσει Bike Tour στο Zemun και στο New Belgrade.



To bike tour κράτησε περίπου 4 ώρες αλλά ήταν πολύ εύκολο γιατί όλη η περιοχή είναι επίπεδη χωρίς κανέναν βαθμό δυσκολίας.

Ο Vladimir εκτός από πολύ χαμογελαστός, είναι και γνώστης όλης της ιστορίας της Γιουγκοσλαβίας. Ο τρόπος της αφήγησης του ήταν χαρισματικός και οι ιστορίες του απολαυστικές. Προσωπικά πρώτη φορά κατάλαβα τόσο καλά την ιστορία αυτού του τόπου που κατά άλλα την θυμόμαστε από τις τηλεοράσεις μας όταν γινόταν ο πόλεμος το 1991-1992.



Το Zemun και το New Belgrade είναι πόλεις μέσα στην πόλη με ισχυρή ταυτότητα και πολλές ιστορίες συνδεδεμένες μαζί τους. Πρώτα περάσαμε με τα ποδήλατάκια μας μέσα από το New Belgrade, δημιούργημα ενός σοσιαλιστικού οράματος για μια τέλεια πόλη. Έχει ένα ενδιαφέρον mix πολιτικής και αρχιτεκτονικής, το οποίο πέρασε από διάφορες διαφορετικές φάσεις, που άλλοτε αγαπήθηκε πολύ από κάποιους και άλλοτε μισήθηκε από άλλους..



Πρώτη στάση του tour μας ήταν στο παλάτι του Κουμμουνισμού της Σερβίας, μετά είδαμε περίεργα παραδέιγματα μιας πιο brutal αρχιτεκτονικής, στο περίφημο Genex Tower.



Αφήνοντας πίσω το Genex Tower κατευθυνθήκαμε προς το Zemmun μέσω της όχθης του ποταμού, ένα πολύ αλλιώτικο σκηνικό που σε μεταφέρει στη δεκαετία του 1980.



Στο Zemun, μια πόλη με χαμηλά χρωματιστά σπιτάκια, ανεβήκαμε στο Millennial Tower at Gardo­š

για να απολαύσουμε την θέα προς τον ποταμό και την πόλη.




Στην επιστροφή μας σταματήσαμε στο Zemun park, το οποίο αποτελούσε κάποτε τα σύνορα μεταξύ Τούρκικης και Αυστριακής αυτοκρατορίας και ακούσαμε ιστορίες για εκείνη την εποχή.

Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το Βελιγράδι μέσω του ποταμού διασχίζοντας μια από τις μεγάλες σιδερένιες γέφυρες, αγνατέυοντας την εντυπωσιακή θέα προς τον ποταμό Σάβα.


Για το βραδυνό της τρίτης και τελευταίας μέρας μας, διαλέξαμε το Homa Fine Dining Experience., στο οποίο φάγαμε καταπληκτικά σε ένα πολύ elegant περιβάλλον.


Φεύγοντας την άλλη μέρα, έκανα έναν απολογισμό. Τι ήταν για μένα αυτό το ταξίδι? Πως είναι το Βελιγράδι?


Είναι μια υπέροχη πόλη με έναν αέρα ιστορίας και παράδοσης, ένα μείγμα ανατολίτικων και δυτικών στοιχείων, που σήμερα αποτελούν την τοπική κουλτούρα της πόλης. Έχει πολύ ωραίο φαγητό σε πολύ καλές τιμές και οι άνθρωποι είναι πολύ φιλόξενοι.



Σε μαγεύει η θέα προς τους δύο ποταμούς της πόλης, στις όχθες των οποίων μπορείς να απολαύσεις τα εστιατόρια και τα bar.

Έχει έναν δικό του αέρα το Βελιγράδι, που δικαιολογεί τον τίτλο που του έχουν δώσει 'Το Παρίσι των Βαλκανίων".

Είναι ένας κοντινός και οικονομικός προορισμός που σου προσφέρει πολλά να δεις και να γευτείς μέσα σε ένα σαβατοκύριακο. Αφήνεσαι να περπατήσεις στα στενάκια της πόλης και να ανακαλύψεις μικρά μαγικά Instagram spots και να απολαύσεις τον καφέ σου με το βιβλίο σου.








.






1,881 views0 comments
bottom of page